PŁETWONUREK GŁĘBOKIEGO NURKOWANIA POWIETRZNEGO W KONFIGURACJI BOCZNEJ KDP/CMAS CMAS  (PGPKB)

Zakres szkolenia:
Uczestnik kursu zdobywa wiedzę teoretyczną i umiejętności praktyczne umożliwiające bezpieczne nurkowanie w aparatach o obiegu otwartym do głębokości 50 metrów z wykorzystaniem powietrza oraz dwóch gazów dekompresyjnych do 100% O2 dla ciśnienia parcjalnego O2 nie większego niż 1.6 bar. Maksymalny czas realizacji programu nie może być dłuższy niż 2 miesiące.

Warunki uczestnictwa w kursie:

• ukończone 18 lat,
• stopień Płetwonurka KDP/CMAS ** (P2) lub równorzędne kwalifikacje innej organizacji,
• stopień Płetwonurka KDP/CMAS PKB1 lub równorzędne kwalifikacje innej organizacji,
• stopień Zaawansowanego Płetwonurka Nitroksowego w Konfiguracji Bocznej (PN2KB) lub równorzędne kwalifikacje innej organizacji,
• 15 zalogowanych dekompresyjnych nurkowań stażowych po uzyskaniu stopnia PN2,
• posiadanie następującego sprzętu:
  • zestaw dwóch butli bocznych głównych,
  • kompensator pływalności o wyporności minimum 20 l,
  • dwa niezależne źródła wyporu,
  • 2 butle boczne typu stage o pojemności minimum 7 l jedna i 10 l druga „czyste tlenowo”,
  • 2 automaty oddechowe, w tym jeden z wężem o długości minimum 1,5 metra,
  • 2 automaty „czyste tlenowo” z manometrami HP,
  • 2 niezależne źródła światła, kołowrotki (może być jedna szpulka), 2 boje (żółta i czerwona/pomarańczowa),
  • 2 urządzenia do pomiaru czasu i głębokości, 2 maski i 2 przyrządy do cięcia,
• orzeczenie lekarza o niestwierdzeniu przeciwwskazań zdrowotnych do uprawiania płetwonurkowania (wydane nie wcześniej niż 1 rok przed datą rozpoczęcia kursu) lub oświadczenie dotyczące stanu zdrowia.

Przebieg szkolenia:
Zajęcia teoretyczne (11,5 godziny) oraz zajęcia praktyczne (12 godzin) należy zrealizować w ciągu minimum
3 dni szkoleniowych. Minimum 5 nurkowań w konfiguracji bocznej i z 2 butlami bocznymi typu stage,
w wodach otwartych do maksymalnej głębokości 50 m. Minimalny całkowity czas każdego nurkowania 30
min., maksymalne ciśnienie parcjalne tlenu w mieszaninie dekompresyjnej – 1,6 bar.

Kadra kursu:

• Instruktor Płetwonurka Głębokiego Nurkowania Powietrznego KDP/CMAS (MGP) z uprawnieniami Instruktora Zaawansowanego Nurkowania w Konfiguracji Bocznej KDP/CMAS (MKB2).
• Maksymalna liczba kursantów na 1 instruktora dla zajęć pod wodą: 3

Uprawnienia:

• Nurkowanie w aparatach oddechowych o obiegu otwartym z wykorzystaniem powietrza do 50 m.
• Stosowanie na przystankach dekompresyjnych butli bocznych typu stage z czystym tlenem albo mieszaninami nitroksowymi z zawartością tlenu powyżej 40% (max. ppO2 – 1.6 bar).

Po kursie uczestnik otrzymuje

• Wpis do Książki Płetwonurka KDP i certyfikat Płetwonurka Głębokiego Nurkowania Powietrznego w Konfiguracji Bocznej KDP/CMAS (PGPKB)

1.  RAMOWY PROGRAM SZKOLENIA

2.  SZCZEGÓŁOWY PROGRAM SZKOLENIA

ZAJĘCIA TEORETYCZNE

---

PGPKBT1 SPOTKANIE ORGANIZACYJNE I WARUNKI WSTĘPNE

1. Przedstawienie organizatora kursu.
2. Przedstawienie uczestników i kadry kursu.
3. Sprawdzenie warunków wstępnych uczestnictwa w kursie (badania lekarskie, warunki wstępne /certyfikaty/, nurkowania stażowe, opłaty).
4. Zapoznanie uczestników z infrastrukturą bazy/obozu.
5. Dwie ścieżki do uzyskania uprawnień nurkowania do 50 m.
6. Cel i wartość szkolenia KDP/CMAS PGPKB.
7. Przebieg szkolenia KDP/CMAS PGPKB.
8. Znaczenie szkolenia KDP/CMAS PGPKB w indywidualnym rozwoju nurka, dalsze etapy szkolenia, struktura stopni nurkowych.
9. Uprawnienia KDP/CMAS PGPKB.

PGPKBT2 ASPEKTY ZDROWOTNE NURKOWAŃ GŁĘBOKICH

1. Ogólna sprawność fizyczna.
2. Zapobieganie odwodnieniu.
3. Aktywność fizyczna po nurkowaniu.
4. Stres w nurkowaniu.

PGPKBT3 FIZYKA I PATOFIZJOLOGIA NURKOWANIA – POWTÓRZENIE ZAGADNIEŃ Z KURSU PN1 I PN2

1. Frakcja, a ciśnienie parcjalne.
2. Diament Daltona.
3. Toksyczne działanie tlenu, objawy, pierwsza pomoc – zegar mózgowy (%CNS).
4. Toksyczne działanie tlenu, objawy, pierwsza pomoc – zegar płucny (UPTD).
5. Okienko tlenowe.

PGPKBT4 SPRZĘT I JEGO KONFIGURACJA DO NURKOWAŃ Z PRZYŚPIESZONĄ DEKOMPRESJĄ

1. Redundancja elementów krytycznych życiowo, a prostota konfiguracji.
2. Konfiguracja butli bocznych typu stage.
3. Sprzęt do nurkowań nitroksowych (czystość tlenowa, kompatybilność tlenowa).
4. Przyrządy do określania głębokości nurkowania i dekompresji.
5. Sprzęt do zapisywania run-time.
6. Sprzęt rekreacyjny do konfiguracji bocznej, a sprzęt do nurkowań głębokich.
7. Rodzaje stosowanych D-ringów.
8. Różne sposoby mocowania elementów dodatkowych.
9. Sposoby umieszczania żółtej boi awaryjnej.
10. Sprzęt do odprowadzania moczu.
11. Sprzęt zwiększający komfort termiczny.

PGPKBT5 TECHNIKA NURKOWANIA Z BUTLAMI BOCZNYMI

1. Analiza gazów i oznaczenie butli z gazami dekompresyjnym.
2. Sposoby mocowania bocznych butli typu stage.
   • Konfiguracja obustronna.
3. Umiejscowienie bogatszej mieszanki.
4. Przypinanie i odpinanie bocznych butli typu stage (od dołu, od góry).
5. Mocowanie latarki i narzędzi do cięcia.
6. Procedura zmiany gazów dekompresyjnych.
7. Klarowanie sprzętu po użyciu gazu dekompresyjnego.
8. Druga boja – jej przygotowanie i użycie.
9. Użycie komputerów wielogazowych.
10. Pomiar zużycia gazu (SAC).
11. Pomiar odległości SOLO.
12. Zapis run-time.
13. Manewrowanie ciężarem, wyporem i oporem.
14. Zasady bezpieczeństwa.
15. Zasady przenoszenia sprzętu po nurkowaniach.
16. Procedury awaryjne.
    • Zgubienie partnera.
    • Awaria bocznej butli typu stage.
    • Brak gazu z uwzględnieniem specyfiki nurkowania w konfiguracji bocznej.
    • Wydobycie nieprzytomnego płetwonurka.
    • Dylematy moralne przy wydobywaniu poszkodowanego.
    • Sygnalizacja braku gazu na powierzchnię i procedury udzielania pomocy z powierzchni.
    • Asekuracja brzegowa oraz z jednostki pływającej.

PGPKBT6 NARKOZA AZOTOWA

1. Narkoza azotowa – mechanizm powstawania.
2. Wpływ tlenu na narkozę azotową – teoria Meyera-Overtona.
3. Czynniki predysponujące.
4. Minimalizowanie działania narkozy.
5. Sposoby sprawdzenia czy partner jest w narkozie.

PGPKBT7 CHOROBA DEKOMPRESYJNA

1. Dekompresja.
2. Choroba dekompresyjna.
3. Czynniki predysponujące.
4. Objawy choroby dekompresyjnej.
5. Zapobieganie chorobie dekompresyjnej.
6. Pierwsza pomoc.

PGPKBT8 PLANOWANIE NURKOWAŃ Z PRZYŚPIESZONĄ DEKOMPRESJĄ

1. Modele dekompresyjne (Buhlmann, GF Workmann, VPM).
2. Drugi gaz dekompresyjny i jego idea.
3. Planowanie maksymalnego czasu dennego.
   • Dekompresja wg. komputera.
   • Wyliczanie dekompresji „w locie”.
4. Planowanie zużycia gazu dennego z dwoma niezależnymi butlami.
   • SAC.
   • Równomierne zużycie gazu.
   • Zasada 1/3.
   • Zmodyfikowana zasada Rock-Bottom.
5. Planowanie zużycia gazu dekompresyjnego – zasada ½.
6. Dobór butli pod względem pojemności.
7. Analiza dostępnych programów dekompresyjnych z uwzględnieniem dwóch gazów dekompresyjnych oraz mieszanki dennej.
8. Metody liczenia dekompresji „w locie.”
9. Planowanie run-time (podstawowy, awaryjne).
10. Planowanie ze względu na akwen nurkowania (stanowisko stałe, brak stanowiska).
11. Zaplanowanie nurkowania dekompresyjnego na 50 m, sporządzenie run-time podstawowego i awaryjnych.

PGPKBTE SPRAWDZIAN WIEDZY TEORETYCZNEJ I ZAKOŃCZENIE KURSU

1. Test pisemny sprawdzający umiejętności teoretyczne (20 pytań).
2. Wypisanie wniosku o certyfikat.
3. Wpis do książki płetwonurka.
4. Zakończenie kursu.

ZAJĘCIA PRAKTYCZNE

---

PGPKBP1 KONFIGURACJA SPRZĘTU NA POWIERZCHNI WARSZTAT

1. Konfiguracja bocznych butli głównych uprzęży, oraz worka.
2. Konfiguracja obciążenia.
3. Konfiguracja sprzętu dodatkowego i elementów dublowanych.
   • Automaty.
   • Kołowrotek/szpulka.
   • Boja dekompresyjna i awaryjna.
   • Zapasowa maska.
   • Światło.
   • Narzędzia do cięcia.
   • Narzędzia do liczenia dekompresji.
   • D-ringi.
4. Konfiguracja bocznych butli typu stage.
5. Oznaczenie bocznych butli typu stage.

PGPKBP2 NURKOWANIE DO 20 M ZE SPECJALISTYCZNYMI ĆWICZENIAMI TECHNICZNYMI – PEŁNA KONFIGURACJA

1. Wybór akwenu nurkowego, plan nurkowania, głębokość nurkowania, dobór mieszaniny oddechowej.
2. Omówienie nurkowania, sprawdzenie sprzętu, kontrola mieszaniny oddechowej.
3. Utrzymanie poprawnej pływalności i trymu podczas całego nurkowania.
4. Pomiar SAC.
5. Operowanie światłem.
6. Dostęp do zaworów.
7. Procedura awarii automatu podstawowego.
8. Procedura braku gazu z uwzględnieniem specyfiki nurkowania w konfiguracji bocznej.
9. Postępowanie przy utracie maski .
10. Odległość solo.
11. Ćwiczenia z 2 bocznymi butlami typu stage.
    • Odłożenie/podjęcie – jeśli pozwalają na to warunki.
    • Podpięcie od dołu, od góry.
    • Przekazanie partnerowi w toni.
    • Symulacja zmiany gazu.
    • Klarowanie sprzętu po użyciu gazu dekompresyjnego.
12. Żabka w przód i w tył.
13. Helikopter/przewrót/obrót.
14. Wypuszczenie boi dekompresyjnej.
15. Wynurzenie, wyjście z wody, zdjęcie i demontaż sprzętu.
16. Omówienie nurkowania.

PGPKBP3 NURKOWANIE DO 20 M ZE SPECJALISTYCZNYMI ĆWICZENIAMI TECHNICZNYMI – PEŁNA KONFIGURACJA

1. Wybór akwenu nurkowego, plan nurkowania, głębokość nurkowania, dobór mieszaniny oddechowej.
2. Omówienie nurkowania, sprawdzenie sprzętu, kontrola mieszaniny oddechowej.
3. Utrzymanie poprawnej pływalności i trymu podczas całego nurkowania.
4. Operowanie światłem.
5. Dostęp do zaworów w masce i bez maski.
6. Zdjęcie i założenie płetw.
7. Ćwiczenia z 2 bocznymi butlami typu stage.
   • Odłożenie/podjęcie – jeśli pozwalają na to warunki.
   • Podpięcie od dołu, od góry.
   • Przekazanie partnerowi w toni.
   • Symulacja zmiany gazu.
   • Klarowanie sprzętu po użyciu gazu dekompresyjnego.
8. Ratownictwo przy zatruciu tlenem.
9. Umiejętność obsługi własnego sprzętu – przyrządy do cięcia, zapasowe latarki.
10. Doskonalenie wybranych zagadnień z PGPKBP1.
11. Wypuszczenie boi dekompresyjnej i awaryjnej.
12. Wynurzenie, wyjście z wody, zdjęcie i demontaż sprzętu.
13. Omówienie nurkowania.

PGPKBP4 NURKOWANIE BEZDEKOMPRESYJNE – GŁĘBOKOŚĆ (OK. 40 M) Z WYKORZYSTANIEM GAZÓW DEKOMPRESYJNYCH Z ZAWARTOŚCIĄ TLENU POWYŻEJ 40% (PROWADZI INSTRUKTOR)

1. Wybór akwenu nurkowego, plan nurkowania, głębokość nurkowania, dobór mieszaniny oddechowej.
2. Omówienie nurkowania, sprawdzenie sprzętu, kontrola mieszaniny oddechowej.
3. Nurkowanie głębokie z dekompresją na dwóch gazach dekompresyjnych.
   • Realizacja run-time.
   • Symulowana dekompresja na dwóch gazach dekompresyjnych.
   • Wypuszczenie boi dekompresyjnej.
4. Wynurzenie, wyjście z wody, zdjęcie i demontaż sprzętu.
5. Omówienie nurkowania (wyznaczenie wartości toksyczności mózgowej).

PGPKBP5 NURKOWANIE BEZDEKOMPRESYJNE – GŁĘBOKOŚĆ (OK. 30 M) Z WYKORZYSTANIEM GAZÓW DEKOMPRESYJNYCH Z ZAWARTOŚCIĄ TLENU POWYŻEJ 40% (PROWADZĄ KURSANCI)

1. Wybór akwenu nurkowego, plan nurkowania, plany awaryjne, głębokość nurkowania, czas nurkowania, dobór mieszanin oddechowych.
2. Zapis run-time.
3. Omówienie nurkowania, sprawdzenie sprzętu, kontrola mieszaniny oddechowej.
4. Nurkowanie głębokie z dekompresją na dwóch gazach dekompresyjnych.
   • Realizacja run-time.
   • Symulowana dekompresja na dwóch gazach dekompresyjnych.
   • Wypuszczenie boi dekompresyjnej.
5. Wynurzenie, wyjście z wody, zdjęcie i demontaż sprzętu.
6. Omówienie nurkowania (wyznaczenie wartości toksyczności mózgowej).

PGPKBP6 NURKOWANIE DEKOMPRESYJNE – GŁĘBOKOŚĆ 50M

1. Wybór akwenu nurkowego, plan nurkowania, plany awaryjne, głębokość nurkowania, czas nurkowania, dobór mieszanin oddechowych.
2. Zapis run-time.
3. Omówienie nurkowania, sprawdzenie sprzętu, kontrola mieszanin oddechowych.
4. Realizacja run-time z dekompresją na dwóch gazach dekompresyjnych.
5. Wynurzenie, wyjście z wody, zdjęcie i demontaż sprzętu.
6. Omówienie nurkowania (wyznaczenie wartości toksyczności mózgowej).

Zapisz